Meshgraft

Ağlar ne kadar büyük olursa ve buna karşılık gelen ızgara veya ağ aralığı veya genişlemesi, greftlenen yaranın yeniden epitelizasyonu o kadar uzun olur. Reepitelizasyon, greftlenen bölünmüş derinin kenarlarından başlayarak, keratinositlerin derideki boşluklarda birleşmesiyle gerçekleşir. Örgü greftteki boşluklar yara salgılarının drenajına izin verir, böylece deri grefti altında seroma veya hematom oluşumu riskini önler. Kesme kuvvetlerinden kaçınmak için greftlenen alanların sürekli hareketsiz tutulması, deri greftlerinin güvenli bir şekilde iyileşmesi için bir ön koşuldur. Kesme kuvvetleri, kılcal damarların nakledilen deride filizlenmesini engeller; bu da yaradan difüzyon süreçleri yoluyla kendi kan kaynağı olmadan yalnızca 3-5 gün hayatta kalabilir. Kesme kuvvetlerinin önlenmesi, bir overknot sargısı veya greft üzerinde negatif basınç tedavisi uygulanarak sağlanabilir.

Örgü greftin dezavantajı, örgü dokusu kalıcı olarak görünür kaldığı için genellikle kozmetik ve işlevsel olarak olumsuz bir sonuç üretmesidir. Çok fazla çıkarılmış yarık deri, buzdolabında 4°C’de NaCL ile nemlendirilmiş steril bir komprese sarılabilir, steril bir kapta saklanabilir ve 7-10 gün sonra yine de nakledilebilir. Bu nedenle, bazen unutulan olası bir donör bölge, bir zaman gecikmesi ile defektin kapatılması için kullanılabilen ampute ekstremitelerin derisidir.

Tabaka greftin fiksasyonu ya zımba, sütür ya da fibrin yapıştırıcı ile yapılır ve her üç fiksasyon tekniğinin kombinasyonları vardır. Fiksasyon tekniğinin ameliyat sonrası sonuç üzerinde bir etkisi yoktur. Bununla birlikte, greftin başarısı aşırı düğüm veya düşük basınçlı sargı kullanımından etkilenir. Overknot pansumanda, yaranın kenarlarına yaklaşık 10-15 cm uzunluğunda karşılıklı dikişler uygulanır. Yaranın boyutuna göre kesilmiş bir köpük ped, greftin üzerine uzanan ince yağlı gazlı bez tabakasına uygulanır ve ardından ipliklerin uçları bağlanarak kompresyon altında pede sabitlenir.

Meektechnik

Sınırlı donör alanı sorununu aşmak için bir cerrahi olasılık, bölünmüş derinin daha geniş bir şekilde genişletilmesidir. Alexander tekniği olarak adlandırılan yöntemde, genişletilmiş bölünmüş deri yabancı deri ile birleştirilir. Bu nedenle, nadiren gerçekleştirilmesine rağmen, ağlı bölünmüş derinin 1:9’a kadar genişleme oranları mümkündür. Bölünmüş deriyi genişletmek için alternatif bir teknik de Meek’e göre yöntemdir. Bölünmüş derinin büyük genişleme oranları için kullanımı güvenli olan bu yöntem, büyük ağ greftlere kıyasla daha basit greftleme ve daha düşük kırılganlık nedeniyle dünya çapında birçok yanık merkezinde yerleşiktir ve çok büyük yanıklar için ağ greft tekniğine tercih edilmektedir. Raff ve arkadaşları ayrıca %75’lik yanmış vücut yüzey alanına kadar, kalan yanmamış derinin donör alan olarak yeterli olduğunu ve ek kültürlü deri uygulamasından kaçınmak için yalnızca bir kez kullanılması gerektiğini gösterebilmişlerdir. Cicero Parker Meek (1914 – 1979) ABD’nin Güney Carolina eyaletindeki Aiken County Hastanesi’nde genel cerrah olarak çalışmış ve özel ilgi alanı ağır yanık hastalarının tedavisi olmuştur. 1958’de American Journal of Surgery’de yayınlanan “Successful Microdermagrafting using the Meek-Wall Microdermatome” adlı makalesinde, “posta pulu benzeri” küçük deri greftleri üretmek için cihaz tabanlı bir yöntemi ilk kez tanımladı. Temel mantığı, nakledilen derinin keratinositlerinin greft kenarından perifere doğru adalar halinde birleşmesiydi. Buradan, greftlerin kenarları ne kadar uzun olursa, nakledilen alanların yara iyileşmesinin o kadar hızlı olması gerektiği sonucuna varmıştır.

Meek greftlemesinden bir hafta sonra, naylon pileler dikkatlice soyulur ve yapışık olmayan adacıkların üzerine yabancı deri aşılanır. Kreis ve arkadaşları tarafından 1994 yılında Meek tekniği üzerine yazılan bir başka makalede, yazarlar in vitro bir deneyde mesh ve Meek greftlerinin genişleme oranlarını karşılaştırmış ve mesh tekniği kullanılarak 1:6’lık bir genişlemenin Meek tekniği kullanılarak 1:4’lük bir genişlemeye eşdeğer olduğu sonucuna varmışlardır. Bir başka değişiklik 1996 yılında Raff ve arkadaşları tarafından yayınlanmıştır. Yazarlar, 1:6’ya varan genişleme oranlarıyla, ek yabancı deri transplantasyonundan vazgeçilebileceğini belirtmektedir. 1997 yılında cerrah Robert Kreis’in önerisiyle ilk kez 1:3 genişleme oranına sahip pliler üretildi. Son değişiklik 2001 yılında Kuveyt’teki Al Babtain Yanık Merkezi’nden Dr. Abdul Reda Lari tarafından yapılmıştır. Pnömatik motoru (13 bıçağı çalıştıran) el krankıyla değiştirme fikri, birçok ülkede basınçlı hava bulunmadığından, cihazı gelişmekte olan ve gelişmekte olan ülkeler için daha ucuz hale getirmiştir. Meek tekniği ile, kültürlenmiş derinin ek grefti olmadan %75’lik yanmış vücut yüzeyine kadar bölünmüş deri grefti ile kesin yara bakımı mümkündür [3,9]. Geniş yanıklarda intraoperatif kan kaybı nedeniyle birkaç aşamada cerrahi tedavi gerekebilir. Hastanın yapısına ve yoğun tıbbi hazırlığına (transfüzyon) bağlı olarak, tek bir cerrahi seansta eş zamanlı nekrozektomi ile %25’e kadar VKOF’nin kapatılması mümkündür. Hasta zaten nekrozektomi geçirmişse, yaralar uygun şekilde debride edilmişse ve geçici yara bakımı ile şartlandırılmışsa daha yüksek kapsama oranları elde edilebilir. Herhangi bir komplikasyon yoksa, adacıklar nakilden en geç yedi gün sonra yara yatağına sıkıca yapışır. Aşılanan adacıklar arasındaki boşlukların tamamen yeniden epitelizasyonu, 1:3’e kadar genişleme oranlarında iki hafta içinde elde edilir. Kreiss ve arkadaşları, yabancı deri ile kombinasyon halinde 1:9’luk bir genişlemede beş haftalık bir yeniden epitelizasyon süresi bildirmişlerdir

.

Doktorunuz yeni ve yenilikçi SkinDot prosedürüne henüz aşina değil mi? Neden onu cilt yaranızı yeni SkinDot prosedürü ile tedavi etme olasılığı hakkında bilgilendirmiyorsunuz? Size tavsiyelerde bulunmaktan ve SkinDot prosedürünü uygulamaktan mutluluk duyacağız (endikasyon uygunsa). Sizden haber almak için sabırsızlanıyoruz!